Teerhoudende dakbedekking
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Teerhoudende dakbedekking is een type dakbedekkingsmateriaal dat steenkoolteerpek bevat.
Omschrijving
Voor ongeveer 1983 werden teerhoudende dakbedekkingsmaterialen gebruikt, zoals teervilt, teermastiek en teerdaklak. Het basismateriaal hiervan is steenkoolteerpek, dat ontstaat door destructieve destillatie van steenkool naar ruwe teer en vervolgens wordt gedestilleerd tot steenkoolteerpek. Teer en bitumen worden vaak verward, maar verschillen in grondstof: teer komt van hout of steenkool, terwijl bitumen uit ruwe olie wordt gewonnen. Bitumen is bij normale temperaturen vast en wordt vloeibaar bij extreme hitte, en is van nature waterdicht. Teerhoudende dakbedekking brengt risico's met zich mee door de aanwezigheid van Polycyclische Aromatische Koolwaterstoffen (PAK's), die kankerverwekkend kunnen zijn bij inademing, huidcontact of inname.
Risico's en voorzorgsmaatregelen
Het werken met teerhoudende dakbedekking, met name bij sloopwerkzaamheden, brengt grote risico's met zich mee door de aanwezigheid van PAK's. Blootstelling kan leiden tot irritatie van huid en ogen, en kan op lange termijn kanker veroorzaken. Het Arbeidsomstandighedenbesluit bevat regels voor het werken met kankerverwekkende stoffen. Bij het slopen of bewerken van teerhoudende materialen is een risicoanalyse door een deskundige vereist, gevolgd door een sloopplan dat is opgesteld door de aannemer.
Bitumen versus Teer
Een belangrijk verschil tussen teer en bitumen is de grondstof waaruit ze worden gemaakt. Teer wordt geproduceerd uit hout of steenkool, terwijl bitumen een residu is dat verkregen wordt bij de distillatie van aardolie. Vanwege de hoge concentratie PAK's wordt (kool)teer sinds ongeveer 1990 niet meer in de wegenbouw toegepast, en ook bij dakbedekking wordt het gebruik van teer vanwege gezondheids- en milieubezwaren vermeden.
Vergelijkbare termen
Teer
Gebruikte bronnen: